Gisteravond panorama op Canvas. Wederom een boeiende, doch schrijnende reportage.
In Azerbeidjan volgde een reportageploeg een groep politiek geëngageerde jongeren in hun strijd om democratie en vrijheid van meningsuiting. Deels geïnspireerd door de gebeurtenissen in Georgië en Oekraïne gaven deze jongeren zich ten beste om te zorgen voor democratische verkiezingen in de ex-Sovjetstaat.
De beelden op zich zegden reeds genoeg. Hier zou er geen sprake zijn van een oranje revolutie.
Het recht om een samenscholing te organiseren werd de oppositiekandidaten systematisch ontzegd, bij opkomsten of activiteiten was de politie op voorhand aanwezig en arresteerde de kopstukken van de oppositie. Deze verdwenen dat voor onbepaalde tijd en zonder enige vorm van gerechtvaardigde beschuldiging.
Door een klimaat van angst en terreur tracht het gevestigde regime potentiële politieke tegenstanders op andere gedachten te brengen en het ontspuiten van nieuwe politieke bewegingen in de kiem te smoren.
Tijdens de grote bijeenkomsten enkele weken en dagen voor de verkiezingen dreef de politie met groot machtsvertoon de bijeengekomen massa uiteen. Hierbij vielen vele licht- en zwaargewonden. Zelfs onder het oog van westerse cameraploegen sloegen de agenten bewust op het hoofd van demonstranten, welwetende dat zo'n slag ernstige gevolgen kan hebben. Vluchtende en zich beschermende mensen werden zonder genade getrapt, geslagen en vernederd.
Na afloop van de verkiezingen gingen de stemlokalen op slot en drong de politie naar binnen. Dit was volgens het verkiezingsreglement niet toegestaan. Met wat geluk drong een cameraploeg binnen in een lokaal waar een opgeschrikte officier van de politie trachtte zijn manschappen te bevelen.
Enig lichtpunt: De OVSE verklaarde in een officiële persmededeling dat er ernstige fouten waren gebeurd voor, tijdens en na de stembusgang. Van democratische verkiezingen geen sprake.
Eigenlijk zorgen deze gebeurtenissen voor een beangstigend gevoel. Jongeren die via politieke weg, de weg van het woord, trachten om veranderingen teweeg te brengen worden hierin zolang en systematisch in tegengewerkt, dat ze na verloop van tijd misschien geen andere uitweg meer vinden dan die van het extremisme. Wanneer je constant wordt in de gaten gehouden door de politie, je bewegingsvrijheid zonder geldige redenen wordt beperkt en je bij iedere stap op je hoede moet zijn, dan drijf je iemand in de handen van figuren met iets minder mensvriendelijke tactieken. Het is een wet in de dierenwereld, drijf een gewond dier niet in een hoek...misschien iets voor ons allen om over na te denken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
wat denk ik nog erger is, toch voor mij persoonlijk, is het gebrek aan steun dat deze oppositiebewegingen krijgen uit het westen. in Azerbeidjan bedroeg het budget van de verenigde oppositie ongeveer 500.000 euro (gefinancierd door George Soros). van enige substantiële westerse steun was geen sprake, ook een adequate reactie op deze 'verkiezingen' ontbrak volledig.
dit illustreert mooi onze (niet alleen Amerikaanse...) hypocriete houding ten opzichte van democratie en mensenrechten, we propaganderen overal onze westerse waarden maar tegelijkertijd ontzeggen we een groot deel van de wereldbevolking deze waarden. zolang dat corrupte, dictariale en mensonterende regimes ons niet voor de voeten lopen (in militaire, economische of politieke zin) mogen ze gerust aan de macht blijven. deze mensen in Azerbeidjan hadden echte hoop op verbetering, hoop die mede vanuit het westen de wereld wordt ingestuurd, het westen heeft deze mensen echter koudweg in de steek gelaten. de volgende keer dat deze mensen hulp nodig hebben kijken ze misschien wel de naar de andere kant van de wereld, naar china of religieus-fundamentalistische groeperingen.
helpt dit onze belangen?
Een reactie posten