Gisteravond panorama op Canvas. Wederom een boeiende, doch schrijnende reportage.
In Azerbeidjan volgde een reportageploeg een groep politiek geëngageerde jongeren in hun strijd om democratie en vrijheid van meningsuiting. Deels geïnspireerd door de gebeurtenissen in Georgië en Oekraïne gaven deze jongeren zich ten beste om te zorgen voor democratische verkiezingen in de ex-Sovjetstaat.
De beelden op zich zegden reeds genoeg. Hier zou er geen sprake zijn van een oranje revolutie.
Het recht om een samenscholing te organiseren werd de oppositiekandidaten systematisch ontzegd, bij opkomsten of activiteiten was de politie op voorhand aanwezig en arresteerde de kopstukken van de oppositie. Deze verdwenen dat voor onbepaalde tijd en zonder enige vorm van gerechtvaardigde beschuldiging.
Door een klimaat van angst en terreur tracht het gevestigde regime potentiële politieke tegenstanders op andere gedachten te brengen en het ontspuiten van nieuwe politieke bewegingen in de kiem te smoren.
Tijdens de grote bijeenkomsten enkele weken en dagen voor de verkiezingen dreef de politie met groot machtsvertoon de bijeengekomen massa uiteen. Hierbij vielen vele licht- en zwaargewonden. Zelfs onder het oog van westerse cameraploegen sloegen de agenten bewust op het hoofd van demonstranten, welwetende dat zo'n slag ernstige gevolgen kan hebben. Vluchtende en zich beschermende mensen werden zonder genade getrapt, geslagen en vernederd.
Na afloop van de verkiezingen gingen de stemlokalen op slot en drong de politie naar binnen. Dit was volgens het verkiezingsreglement niet toegestaan. Met wat geluk drong een cameraploeg binnen in een lokaal waar een opgeschrikte officier van de politie trachtte zijn manschappen te bevelen.
Enig lichtpunt: De OVSE verklaarde in een officiële persmededeling dat er ernstige fouten waren gebeurd voor, tijdens en na de stembusgang. Van democratische verkiezingen geen sprake.
Eigenlijk zorgen deze gebeurtenissen voor een beangstigend gevoel. Jongeren die via politieke weg, de weg van het woord, trachten om veranderingen teweeg te brengen worden hierin zolang en systematisch in tegengewerkt, dat ze na verloop van tijd misschien geen andere uitweg meer vinden dan die van het extremisme. Wanneer je constant wordt in de gaten gehouden door de politie, je bewegingsvrijheid zonder geldige redenen wordt beperkt en je bij iedere stap op je hoede moet zijn, dan drijf je iemand in de handen van figuren met iets minder mensvriendelijke tactieken. Het is een wet in de dierenwereld, drijf een gewond dier niet in een hoek...misschien iets voor ons allen om over na te denken.
maandag, mei 29, 2006
Abonneren op:
Posts (Atom)